Η ανάγκη της ιστοσυμβατότητας

ΤΥΠΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ

ΑΥΤΟΛΟΓΗ

Η αυτόλογη μεταμόσχευση αναφέρεται στην ιατρική διαδικασία κατά την οποία κύτταρα, ιστοί ή όργανα λαμβάνονται από ένα άτομο και μεταμοσχεύονται πίσω στο ίδιο το άτομο. 

Αυτή η μέθοδος συχνά χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου οι ιστοί ή τα κύτταρα του ατόμου χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν ή να επιδιορθώσουν ελλείμματα ή ασθένειες. Για παράδειγμα, στην αυτόλογη μεταμόσχευση μυελού των οστών, τα οστεοποιητικά κύτταρα λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή και μεταμοσχεύονται πίσω σε αυτόν για να αντικαταστήσουν ή να διορθώσουν τα ελλατωμματικά κύτταρα του μυελού των οστών.

Η αυτόλογη μεταμόσχευση συνήθως συνοδεύεται από λιγότερους κινδύνους συγκριτικά με την αλλογενή μεταμόσχευση, καθώς δεν υπάρχει πιθανότητα απόρριψης του μοσχεύματος. Ωστόσο, η επιτυχία της εξαρτάται από την ικανότητα του ασθενούς να παράξει αρκετά υγιή κύτταρα για τη μεταμόσχευση.

Η αυτόλογη μεταμόσχευση χρησιμοποιείται σε ποικίλες ιατρικές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων κακοήθων ασθενειών του αίματος, νεοπλασμάτων και ορισμένων αυτοάνοσων νόσων.

ΤΥΠΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ

ΑΛΛΟΓΕΝΗΣ

Η αλλογενής μεταμόσχευση αναφέρεται στην ιατρική διαδικασία κατά την οποία κύτταρα, ιστοί ή όργανα από ένα άτομο (ο δότης) μεταμοσχεύονται σε ένα άλλο άτομο (ο δέκτης) του ίδιου είδους. Ο όρος "αλλογενής" υποδηλώνει ότι ο δότης και ο δέκτης δεν είναι γενετικά ταυτόσημοι, αντίθετα με τη αυτόλογη μεταμόσχευση όπου ο δότης και ο δέκτης είναι το ίδιο άτομο.

Η αλλογενής μεταμόσχευση πραγματοποιείται συνήθως στο πλαίσιο μεταμόσχευσης μυελού των οστών ή βλαστοκυττάρων, όπου κύτταρα λαμβάνονται από έναν υγιή δότη και μεταμοσχεύονται σε έναν ασθενή με νόσο που επηρεάζει το αίμα ή το ανοσοποιητικό σύστημα. Συχνά, αυτή η διαδικασία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καταστάσεων όπως η λευχαιμία, το λέμφωμα και κάποιες γενετικές διαταραχές.

Η επιτυχία της αλλογενούς μεταμόσχευσης εξαρτάται από το βαθμό συμβατότητας μεταξύ του δότη και του δέκτη, ιδιαίτερα όσον αφορά τα ανθρώπινα αντιγόνα HLA, που παίζουν κρίσιμο ρόλο στον έλεγχο του ανοσοποιητικού συστήματος. Η στενή αντιστοιχία μεταξύ των HLA δοτή και δέκτη βοηθά στη μείωση του κινδύνου απόρριψης του μοσχεύματος και την εκδήλωση της αντίστοιχης νόσου (Graft versus Host Disease ή GVHD), όπου τα μεταμοσχευθέντα κύτταρα επιτίθονται στα ιστούς του δέκτη.